Bubacar is 22 jaar en is gevlucht uit Gambia. Omdat hij geen papieren heeft, is hij afhankelijk van opvangplekken waar hij als ongedocumenteerde terechtkan. Here to Support organiseerde een dagopvang in de eerste COVID lockdown. In die tijd ontstond het idee voor PrintRights: mondkapjes maken voor andere ongedocumenteerden die geen geld hadden om mondkapjes te kopen.
“Het was een gekke tijd in 2020. Ik zag dat veel mensen, die net als ik geen papieren hebben, op straat leefden. ’s Avonds gingen we naar de opvang maar ’s morgens werden we weer op straat gezet. En toen kwam de lockdown waardoor je overdag nergens meer naar binnen kon of niet naar binnen mocht zonder mondkapje. Maar was als je nou geen geld hebt om een mondkapje te kopen? Dankzij ‘Here to support’ werd er toch een dagopvang geregeld voor ongedocumenteerden. Daar gingen we met zo’n dertig mensen elke dag heen. En zo ontstond het idee om iets te doen, voor al die andere mensen zonder papieren in de stad.
We maakten duizend mondkapjes die gekocht zijn door de gemeente. Later gingen we de stof ook bedrukken met slogans, zoals: ‘migration is not a crime’ en ‘housing is a human right’. Vervolgens maakten we ook mondkapjes voor demonstraties en andere bijeenkomsten. Nu staan we af en toe met onze spullen in een pop-up shop en kunnen we van de opbrengst onze eigen belangenbehartiging en onderhoud, en dat van andere ongedocumenteerde mensen in de stad ondersteunen.
We hebben zelfs een modeshow georganiseerd: PrintRights Fashion Show in Pakhuis de Zwijger. Onze eigen creaties op de catwalk, dat was echt een droom. We hebben er speciaal shirts, bucket hats, truien, joggingbroeken, tassen en schorten voor gemaakt. En het gaf ons de gelegenheid het gesprek over mensenrechten te starten door middel van onze kleding.
We maken onze producten op het kantoor van Here to Support. Zij faciliteren veel voor ons, zoals de naaimachines, maar verder maken en organiseren we alles zelf. We kopen de stoffen zelf en Here to Support helpt ons met het doen van aanvragen bij fondsen. Ik heb ook geleerd hoe ik de printmachine kan bedienen, dus ik kan nu zelf de shirts en hoodies bedrukken. Ontzettend leuk en creatief om te doen, ik word er erg blij van. Voorheen zat ik altijd binnen, waardoor ik veel stress ervaarde. Ik moet bezig blijven. Nu voel ik me tenminste nuttig en doe ik iets voor de samenleving. Dat doet me heel goed. Ook het samenwerken met de groep is fijn, ook al verandert de samenstelling nog wel eens. Ik zou het niet meer willen missen.”
