Souad Achour is een van de oprichters van Stichting Inclusia. Ze werkt veel samen met de Stichting Multicultureel Schiedam, met wie ze een succesvol initiatief is gestart om vluchtelingen en nieuwkomers in Nederland te versterken zodat ze gelijkwaardig deel kunnen nemen aan de samenleving.
“Wat mij opvalt is dat onze activiteiten zo hard nodig zijn. Voor vluchtelingen en nieuwkomers is het vaak een eye-opener dat ze in een land zijn waar óók discriminatie heerst, waar ze teleurgesteld worden, waar ze geconfronteerd worden met opvattingen die anders zijn dan die van hen. Ze nemen een geschiedenis mee en moeten die vervlechten met hun toekomst hier. Dat is niet makkelijk. Daarom praten we veel over inclusie, over discriminatie, trauma’s: wat is jouw verhaal?
Wat ik zie is een enorme drijfveer om te leren en elkaar te helpen. De groepen die bij ons activiteiten doen, ondersteunen elkaar echt. Ze worden een soort familie van elkaar, wisselen contactgegevens uit en zien elkaar ook buiten ons om. Een vluchtelingfamilie had onlangs een huis toegewezen gekregen in Schiedam. Dan wordt de deur letterlijk wagenwijd opengezet. Ze verdeelden spullen die ze hadden gekregen onder de groep, er werden etentjes georganiseerd: ze doen zoveel voor elkaar. En wat ik heel bijzonder vind: ze zijn binnen korte tijd volledig geworteld in hun wijk. Dat komt deels ook door onze activiteiten, daardoor weten ze waar ze moeten zijn voor hulp of andere zaken, maar ook door hun eigen inzet.
Onze aanpak wordt gewaardeerd vanuit de gemeente. De methode die we hanteren willen we eigenlijk eens goed beschrijven, omdat het echt succesvol is gebleken. De mensen die zich bij ons aansluiten, zijn niet alleen een community maar ook geworteld in de stad. Ze bellen zelf naar een taalmaatje of een wandelmaatje, dat hoef je op een gegeven moment niet meer te faciliteren voor ze. Dat regelen ze dan zelf wel.
Ik denk dat het totaalpakket een van de succeselementen is. Vanuit Inclusia en Stichting Multicultureel Schiedam bieden we een scala aan activiteiten en sessies aan, van recreatief sporten met elkaar tot serieuzere sessies zoals een training opvoeden, ouder worden in Nederland en traumaverwerking onder begeleiding van een psychiater en traumaspecialiste. We hebben onderling korte lijnen, goede locaties in de stad zoals de Kansenfabriek en de Wereldschool en stemmen activiteiten heel goed af op de mensen die er gebruik van maken.
Zonder de inzet van onze vrijwilligers zou alles instorten als een kaartenhuis. Al die mensen die zich belangeloos inzetten voor een ander, zijn goud waard. Zij zijn het die op zaterdag kleding staan in te zamelen of die zonder mopperen pannen met eten staan te koken. En zij kennen de wijk, de buurt, de mensen. Daardoor kunnen we ook veel breder denken: is deze activiteit niet alleen interessant voor onze doelgroep, maar kunnen we meer mensen erbij betrekken uit de wijk?
Voor mij persoonlijk is menselijkheid mijn drijfveer. Ik haal zoveel voldoening uit de glimlach van iemand die we hebben kunnen helpen, of die zichzelf heeft hervonden. Onlangs hebben we bijvoorbeeld een sessie georganiseerd met alleen maar vaders. Een van de deelnemers was vijf jaar gevangen geweest in Syrië. Hij vertelde zijn verhaal aan de andere mannen, in tranen, vol emoties. Dan zie je ook hoe belangrijk het is dat we mensen hebben die dit goed begeleiden en die de gevoelens die dan loskomen bij iedereen weten te kanaliseren. Ik was even bang dat de vader in kwestie totaal zou instorten, maar nee: juist doordat hij op deze veilige plek zijn verhaal kon vertellen en iedereen zo ontzettend betrokken en medelevend was, ging hij lachend de deur uit. Dat is mooi om te zien en het toont de veerkracht van mensen.
Deze sessies versterken de community, want kwetsbaarheid mag er ook zijn. Er is hier ruimte om te huilen, om verdriet te hebben, te lachen met elkaar en op te bouwen. Al die mensen nemen hun geschiedenis mee, maar hier starten ze echt aan hun toekomst. Dat zijn de mooiste momenten.”
Foto bovenaan: eigendom Stichting Inclusia